Πανέμορφη φυσική απόδραση τόσο κοντά στη πρωτεύουσα; Κι όμως είναι λίγος ο κόσμος που γνωρίζει και επισκέπτεται τον Εθνικό Δρυμό Σουνίου. Παρόλο που οι περισσότεροι εκδρομείς επιλέγουν τον ναό του Ποσειδώνα και τις κοντινές παραλίες για βουτιές το καλοκαίρι, το Σούνιο έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα σ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Φωτογραφία by Pixelica (https://pixelica.gr/)

Είναι ο μικρότερος εθνικός δρυμός της χώρας και συγκεντρώνει μεγάλο ιστορικό και γεωλογικό ενδιαφέρον. Η περιοχή ανήκει στον Δήμο Λαυρεωτικής και βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Αττικής. Ήδη από την αρχαιότητα στα λατομεία της περιοχής εξορύσσονταν πλούσια μεταλλεύματα. Μάλιστα το ασήμι του Λαυρίου αποτέλεσε βασική πηγή του πλούτου που ανέδειξε την κλασική Αθήνα σε μεγάλη δύναμη. Γεμάτη υπόγειες στοές και τούνελ, η περιοχή είναι ένας μυστικός παράδεισος για τους σπηλαιολόγους και τους αναρριχητές. Τα ιστορικά μνημεία, τα φυσικά μονοπάτια και οι ομορφιά του τοπίου προσελκύουν λίγους και εκλεκτούς.

Ξεκινάμε απ’ το Έγκοιλο Χάος

Σ’ έναν πανέμορφο πευκώνα γεμάτο ξύλινα τραπεζάκια για πικνίκ και με θέα τη θάλασσα προς τη Μακρόνησο βρίσκεται το Έγκοιλο Χάος. Λίγο μετά το ορεινό χωριό Άγιος Κωνσταντίνος (Καμάριζα) θα βρεις ταμπέλα που θα σε οδηγήσει προς τα εκεί.

Το μοναδικό αυτό βάραθρο είναι ένα απ’ τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής. Πρόκειται για φυσικό μνημείο που προέρχεται πιθανότατα από κατάρρευση οροφής σπηλαίου. Το βάθος του ξεπερνά το 50 μέτρα και σήμερα είναι πλέον περιφραγμένο για λόγους ασφάλειας, αλλά μπορείς να πλησιάσεις αρκετά για να θαυμάσεις το αξιοπερίεργο θέαμα.

Το βάραθρο λεγεται και «Χάος του Κίτσου» από τον ομώνυμο λήσταρχο που λέγεται ότι δρούσε στην περιοχή τον 19^ο αιώνα.

Το σχήμα καρδιάς που έχει του έχει προσδώσει έναν ιδιαίτερο ρομαντισμό και ο θρύλος τον θέλει να είναι αποτέλεσμα πτώσης μετεωρίτη. Μπορείς να περπατήσεις γύρω απ’ βάραθρο χωρίς δυσκολία, αφού υπάρχει προστατευτικό συρματόπλεγμα παντού.

Μονοπάτια και διαδρομές

Από το Χάος θα βρεις χωματόδρομους προς διάφορες κατευθύνσεις που θα σε οδηγήσουν σε ήσυχα μονοπάτια. Αν τ’ ακολουθήσεις θα έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις διάσπαρτες μεταλλευτικές στοές και λείψανα από αρχαία εργαστήρια. Περπάτα με προσοχή και μείνε στα μονοπάτια για να αποφύγεις ατυχήματα. Θαύμασε τις εντυπωσιακές σπηλιές που ανοίγονται δίπλα στα πυκνά πεύκα και χάζεψε τη σκοτεινή τους είσοδο.

Στη χλωρίδα της περιοχής κυριαρχεί η χαλέπιος πεύκη, που δημιουργεί ένα αμιγώς μεσογειακό τοπίο. Κοντά της φυτρώνουν αγριελιές, κουμαριές και πολλά είδη θάμνων.

Στη διαδρομή θα συναντήσεις ακόμα δεξαμενές, ερειπωμένα σύγχρονα κτήρια και άλλες κατασκευές που μαρτυρούν την παρουσία του ανθρώπου στην περιοχή και την εκμετάλλευση των μεταλλείων.

Μία απ’ αυτές τις στοές είναι η λεγόμενη στοά Παρόν στην είσοδο του χωριού Άγιος Κωνσταντίνος. Πρόκειται για κεκλιμένη στοά της Γαλλικής Μεταλλευτικής Εταιρείας. Αν και η πρόσβαση είναι εύκολη και εντυπωσιακή δεν προτείνεται χωρίς κάποιον οδηγό και καλό εξοπλισμό. Αντίθετα με στοές όπως το Vagonetto στον Παρνασσό που έχουν μετατραπεί σε εξαιρετικούς επισκέψιμους χώρους, αυτές στο Λαύριο είναι σε κακή κατάσταση και ελάχιστα προσβάσιμες στο ευρύ κοινό.

Για μία ολοκληρωμένη εμπειρία προτείνουμε να συνεχίσεις τη βόλτα σου στο κοντινό Ορυκτολογικό Μουσείο Λαυρίου. Ο εθνικός δρυμός αφθονεί σε πετρώματα και μεταλλεύματα και η σημασία τους έγινε αισθητή στους κατοίκους της Αττικής εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η μελέτη τους και η ιστορική τους σημασία αποτυπώνονται στο μουσείο πολύ γλαφυρά.

Τα αρχαία πλυντήρια μετάλλων της Λαυρεωτικής

Ίσως το σημείο που θα σου προξενήσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Δύσκολα συναντάμε τόσο καλά διατηρημένα πλυντήρια όσο αυτά της Λαυρεωτικής! Και βέβαια δεν αναφερόμαστε στη σύγχρονη συσκευή αλλά σε αρχαίο σύστημα επεξεργασίας ασημιού! Οι πιο καλοδιατηρημένες κατασκευές είναι λίγο νοτιότερα απ’ το Χάος και είναι εύκολα προσβάσιμες και με αυτοκίνητο. Βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο και δίνουν μία καλή εικόνα της διαδικασίας της επεξεργασίας των μεταλλευμάτων.

Πρόκειται για ορθογώνιες κατασκευές εν μέρει λαξευμένες στον βράχο και εν μέρει κτιστές. Αποτελούσαν κομμάτι της παραγωγής του ασημιού κατά τους κλασικούς χρόνους. Επειδή τα μεταλλεύματα της περιοχής ήταν αναμεμειγμένα, ουσιαστικά τα άλεθαν μ’ ένα είδος μύλου και στη συνέχεια στα πλυντήρια με τρεχούμενο νερό απομάκρυναν τα συστατικά που δε χρειάζονταν. Υπήρχε πρόβλεψη και για ανακύκλωση του νερού, ώστε να καταναλώνεται λιγότερη ποσότητα.

Αν κάνεις μία βόλτα στη γύρω περιοχή θα βρεθείς και στο όμορφο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας. Απόλαυσε το μεσογειακό τοπίο, χαλάρωσε στη θέα του πυκνού πράσινου κάνοντας ένα διάλειμμα απ’ τη βαβούρα της πόλης. Στην επιστροφή μία στάση στις ταβέρνες του Λαυρίου ή της Παλαιάς Φώκαιας αξίζει για να ολοκληρώσεις την απόδραση!